در طول تاریخ، زنان همیشه جایگاه مهم و تاثیرگذاری در جوامع خود داشتند. چه آن زمان که حضورشان در جمع به‌‌عنوان جنس دوم چندان قابل احترام نبود و چه حالا که در جایگاه رئیس‌جمهور، وزیر یا وکیل برای حل و فصل مهم‌ترین مسائل سیاسی و اجتماعی یک کشور پا پیش می‌گذارند. اما زن بودن همیشه مسائلی همراه خود داشته است؛ چه زنی در یک کشور بسیار دورافتاده باشید و چه یک زن در جامعه‌ای بسیار مدرن و پیش‌رفته. هرچند هنوز در بسیاری از جوامع در جهان، پذیرفتن زنان در یک مقام تاثیرگذار اجتماعی دور از ذهن است، اما زنان همیشه در حال تلاش برای اثبات خود به دیگران هستند. آن‌ها قرن‌هاست تلاش می‌کنند خود را به مردان اثبات کنند. کاری که تونی گرنت در کتاب زن بودن آن را بیهوده و غیر ضروری می‌داند. با خواندن این کتاب دریچه‌ای تازه به دنیای زن مدرن و معاصر باز می‌شود. این‌که می‌توان یک زن امروزی بود و در کنارش وظایف مادری و همسری را هم به‌جا آورد و این‌ها هیج منافاتی باهم ندارند. زن بودن، حق همه‌ی زنان در جهان است. فقط کافی‌ست آن‌ها نقاب پر زرق و برق مدرن بودن را از روی چهره‌ی خود بردارند، کفش‌های پاشنه‌بلندشان را برای روزهای جشن و مهمانی‌ها بگذارند و به خود حق حیات بدهند.

کتاب زن بودن از چه حرف می‌زند؟

تونی گرانت درکتاب زن بودن: به زنانگی خود تحقق بخشید و عشق را دریابید با رویکردی روان‌شناسانه زنان امروز را به چهار گروه مختلف تقسیم می‌کند؛ زن مادونا، زن آمازون، مادر و معشوقه. او به شکلی دقیق ویژگی‌های هر یک از این زنان را توصیف می‌کند و به بررسی دغدغه‌ی آن‌ها می‌پردازد. تونی گرنت در کتاب زن بودن در ۹ فصل سعم می‌کند فاهیم زنانگی را بازتعریف کند.

کتاب زن بودن با فصل «دروغ بزرگ آزادسازی» شروع می‌شود و نویسنده با صراحت مخالفت خود را با جنبش‌های فمینیستی اعلام می‌کند. او در فصل چهارم کتاب با عنوان «مادری کنید ولی خفه نکنید» از زنان می‌خواهد که در ایفای این نقش افراط به خرج ندهند. چرا که این کار آن‌ها فرزندان‌‌ را به آدم‌هایی بدون اعتماد‌به‌نفس تبدیل می‌کند. کسانی که تا آخر عمر از روبه‌رو شدن با مسائل زندگی وحشت‌زده خواهند بود.

گرنت برای نوشتن کتاب زن بودن از داستان زندگی دو گروه از مراجعه‌کنندگانش اقتباس کرده است؛ کسانی که در جلسه‌های درمانی خصوصی در مطبش حضور داشتند و افرادی که شب‌ها در یک برنامه‌ی رادیویی با او گفت‌وگو ‌کردند و داستان زندگی‌شان را برایش تعریف کرده‌اند. تونی گرنت درباره‌ی این دو گروه می‌گوید: «زنانی که با آن‌ها صحبت کردم، در به‌‌دست آوردن مردان مشکلی نداشتند. مشکل آن‌ها ازدواج و استمرار زندگی مشترک‌شان بود. آن‌ها از من می‌خواستند بگویم در این‌باره چه کنند. ولی ازدواج شامل این نیست که زن لزوما کاری برای بقای زندگی زناشویی خود انجام دهد، بلکه بیشتر مستلزم آن است که چارچوب ذهنی صحیحی برای پیوند با مرد داشته باشد.»

 گرنت که مولف کتاب‌های پرفروش در حوزه‌ی روان‌شناسی‌ است، در این کتاب با تاکید بر نقش ابزاری زن در کشورهای سرمایه‌داری، جریان‌های فمینیستی و شعارهای انقلاب جنسی را نقد می‌کند و سعی می‌کند تاثیر این جریان‌ها بر روح و روان زن و فروپاشی خانواده‌ها را نشان دهد. گرنت معتقد است: «زن امروزی به صورت یک زن آمازون درآمده که از طبیعت ملایم و لطیف خود دور افتاده و اکنون نیازمند آن است تا این زنانگی گم شده‌اش را بازیابد.» نویسنده در این کتاب با رویکردی روانشناسانه مفهوم مورد مناقشه‌ی عشق را بررسی می‌کند. مسئله‌ای که از نظر او بیشتر یک مشغله‌ی ذهنی زنانه است تا مردانه.

گرنت تلاش می‌کند در زن امروزی تغییر نگاه ایجاد کند و هویت اصلی‌اش را به او بازگرداند تا زنان متوجه شوند که اگر بیرون از خانه شغلی برای خود انتخاب نکنند و به وظایف خود به عنوان همسر و مادر‌ بپردازند، به این معنی نیست که حق آن‌‌ها پایمال شده است. پیدا کردن مسیر درست باعث می‌شود زن‌ها در میان‌سالی با نگاه به ظاهر زندگی زن مدرن، احساس سرخوردگی و شکست نکنند و مسیر زندگی خود را به شکل راهی که انتخاب کرده‌اند، ببینند. تونی گرنت زن مدرن را زنی سرشار از خستگی توصیف می‌کند که در یک جنگ بی‌پایان با مردانِ زندگی خود است تا حق خودش، مادر و مادرانش را از آن‌ها بگیرد و به خود ثابت کند که او مانند مردان، فردی لایق و توانا است.

تونی گرنت در مصاحبه‌ای گفته است: «زن بودن نتیجه‌ی سال‌ها کار تحقیقاتی‌ام درباره‌ی چگونگی دور شدن زنان جامعه‌های مدرن معاصر از فطرت طبیعی خود است.»

درباره‌ی نویسنده کتاب زن بودن؛ مولف کتاب‌های پرفروش روان‌شناسی‌

دکتر تونی گرنت – که نام او تونی گرانت هم ترجمه شده است_ روان‌پزشک بالینی مشهوری است که در سال ۱۹۷۵با تولید برنامه‌ای در رادیو، فعالیتی جدید در برنامه‌سازی با موضوع روانشناسی را آغاز کرد. گرنت با نام اصلی تونی گیل گلیکمن در سال 1942 در نیویورک به دنیا آمد و در مقطع کارشناسی هنر از دانشگاه وسِر فارغالتحصیل شد. او در سال‌های تحصیل در دوره‌ی کارشناسی‌ با روانشناسی به نام دکتر «نیل هولاند» ازدواج کرد و به موضوع روانشناسی علاقه‌مند شد. بعد از این آشنایی و ازدواج بود که گرنت برای ادامه‌ی تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری، رشته‌ی روانشناسی بالینی را انتخاب کرد. او سال‌ها با کودکان اوتیسم و افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کار کرد و درنهایت با ساخت یک برنامه‌ی رادیویی نامش سر زبان‌ها افتاد. در اوایل دهه‌ی هشتاد میلادی برنامه‌ی رادیویی او تقریبا از همه‌ی ایستگاه‌های رادیویی سراسر کشور پخش می‌شد. دلیل استقبال مخاطبان از این برنامه‌ این بود که در آن سال‌ها تونی گرنت تنها مشاور تحصیلی‌کرده‌ی این علم و عضو «انجمن روانشناسی آمریکا» بود که در این برنامه‌ی رادیویی گفت‌وگو محور با مردم صحبت می‌کرد و برای مسائل و مشکلات‌شان راه حل‌های علمی و انگیزشی ارائه می‌داد. مشکلاتی همچون: اختلال‌های ذهنی، دغدغه‌های روزمره‌، بحران‌های زناشویی و مسائلی که در زندگی و روابط میان انسان‌ها وجود دارند. تونی گرنت سال 1988 تصمیم گرفت سال‌ها تجربیات و تحقیقاتش درباره‌ی زنان را به یک کتاب تبدیل کند و کتاب زن بودن را نوشت و منتشر کرد. کتابی که به سرعت پرفروش و محبوب شد.

گرنت زنی امروزی، مدرن و معاصر بود که همه‌ی تلاشش را کرد تا به هم‌نسلان خود و نسل‌های بعدی نشان دهد که زن بودن کار بسیار پیچیده‌ای نیست. فقط کافی است به اهمیت نقش خانوادگی و اجتماعی خود باور داشته باشند. تونی گرنت زنی را کامل می‌دانست که در طول دوران زندگی‌اش به جنبه‌های روانی شخصیت خود - از همه‌ مهم‌تر مادر بودن و معشوقه بودن - افتخار کند و به آن به چشم یک نقطه ضعف نگاه نکند. گرنت در بهار سال 2016 درحالی‌که هنوز ایده‌های فراوانی برای نوشتن داشت، در هفتاد و دو سالگی براثر کهولت سن در کالیفورنیا درگذشت.

ترجمه و انتشار کتاب زن بودن در ایران

کتاب زن بودن با نام اصلی Being a Woman: Fulfilling Your Femininity and Finding Love برای اولین بار در سال 1381 با نام «زن بودن؛ به زنانگی خود تحقق بخشید و عشق را بیابید» با ترجمه «فروزان گنجی زاده» به وسیله انتشارات ورجاوند منتشر شد. «انتشارات کتیبه پارسی» در سال 1393 کتاب زن بودن را با نام زن بودن: به زنانگی خود تحقق بخشید و عشق را دریابید با ترجمه‌ی «افسانه درویشی» منتشر کرد.

نسخه‌ی الکترونیکی کتاب زن بودن تونی گرنت با ترجمه فروزان گنجی زاده به‌صورت پی دی اف (pdf) برای دانلود در سایت فیدیبو موجود است و خرید آن به علاقه‌مندان کتاب‌های روانشناسی و کتاب الکترونیکی توصیه می‌شود. البته این اثر تونی گرانت را نباید با کتاب هنر زن بودن اثر مارابل مورگان اشتباه گرفت. پریسا مافی نیز کتابی با عنوان هنرزن بودن تالیف کرده است که سال 1397 منتشر شد. ناشر این کتاب انتشارات «نسل نواندیش» است.

در بخش‌هایی از زن بودن می‌خوانیم

بسیاری از زنان آمازونیِ معاصر، عمیقا از ذوب شدن شخصیت خود در اسارت مردان می‌ترسند. اسارت یعنی تعلق، و تعلق نیاز به نوعی تسلیم شدن و جابه‌جایی هویت شخص دارد. اما زن آمازونی اغلب وحشت دارد که مبادا این جابه‌جاییِ هویت به معنای از دست دادن هویت خودش باشد، هویتی که که مدت‌های طولانی برای خلق آن سخت تلاش کرده است. افسانه‌ی هیپولیتا و تسوس، با تسلیم یا از دست دادن هویت پایان نمی‌یابد، بلکه قصه ادامه دارد تا آن‌جا که دنباله‌ی زندگی هیپولیتا در آتن و رشد روان‌شناسی او به عنوان یک زن را کاملا به تصویر می‌کشد. نوعی زندگی که در آن فرا می‌گیرد تمام هویت جدیدش را بپذیرد. آمازونی‌های معاصر نیز به این زندگی نیاز دارند، اما متاسفانه تعداد اندکی از مردان، پادشاه یا غیر پادشاه، مایلند وقت و انرژی صرف کنند تا «دختری را که در تصرف دیگری‌ست» به‌دست آورند....

برای بسیاری از زنان معاصر، هم‌آغوشی بیشتر به معنای در قید بودن است تا اسارت. بسیاری از آنان  درحالی‌که از روی هوس‌بازی با دیگران هم‌آغوشی می‌کنند، نمی‌خواهند احساس نزدیکی زیادی با نامزد خود داشته باشند. هوس‌بازی شاید اشکالی نداشته باشد، چرا که باعث لذت بیشتر همبستری می‌شود، همچنین می‌تواند به عنوان وسیله‌ای برای دوری کردن به‌کار رود؛ به طور مثال تصور اینکه با کسی هستی و وانمود می‌کنی شخص دیگری هستی، احساس امنیت را بیشتر می‌کند. زن آمازونی از اینکه خودش باشد و یا در محاصره‌ی کنترل یک مرد واقعی بسیار احساس تهدید می‌کند. او دلایل موجهی برای این ترس‌ها دارد، زیرا زنی که از صفات زنانگی خود آگاهی دارد، تنها تسلیم مردی می‌شود که به او اعتماد دارد و برایش احترام قائل است. زن معاصر آمازونی خود را در آغوش مردانی رها می‌کند که حتی نمی‌داند آن‌ها را دوست دارد یا نه. از آن‌جایی که در اسارت یا عدم کنترل بودن برای او ویران‌کننده است، اغلب مردانی را برمی‌گزیند که از شأن او پایین‌تر هستند. مردانی که شاید برای لحظه‌ای او را به وجد می‌آورند اما می‌داند که در آینده‌اش هیچ‌جا و نقشی ندارند.