رابطه‌ها نوشته آلن دوباتن فیلسوف معاصر از مجموعه مکتب یا مدرسه زندگی دوباتن، انتخاب شده و با ترجمه دکتر محمدباقر اسماعیل‌پور و فرناز گنجی منتشر شده است.

 درباره کتاب رابطه‌ها

در زندگی روزمره، کمتر پدیده و موضوعی را می‌توان یافت که به اندازهٔ روابطی که با دیگران برقرار می‌کنیم، اهمیت داشته باشد. رابطه همان شاه‌کلید زندگی است که در وهلهٔ نخست به ما وعدهٔ خوشبختی می‌دهد و در گام بعد، ما را به سوی آن هدایت و رهنمون می‌کند.

در واقع، رابطه است که ما را به خانهٔ سعادت می‌رساند. البته وجه متقابل آن را نیز نباید از نظر دور داشت، به عبارتی، کمتر جنبهٔ اجتماعی در زندگی ما انسانها را می‌توان سراغ گرفت که تا این اندازه موجب بدبختی، ناامیدی و سردرگمی ما شود. یک نکتهٔ کلیدی در این اشتباه نهادینه شدهٔ فرهنگی نهفته است، یعنی اصلی که همهٔ ما تصور می‌کنیم با علم و آگاهی از راههای چطور عشق ورزیدن به دنیا آمده‌ایم و بنابراین، مدیریت رابطهٔ ما با فرد مقابل، امری ذاتی و بسیار سهل و ساده می‌باشد. در حالی که یکی از پیچیده‌ترین فرآیندهای طبیعت، در کارکرد رابطهٔ انسان‌ها بروز و ظهور می‌کند. شاید باید گفته شود که همین اصل نادرست در زندگی ما انسانها، باعث پررنگ شدن وجه منفی روابط اجتماعی شده و دستاورد آن چیزی نیست به‌جز یأس ذهنی و آوارگی جسمی، که بشریت با آن دست و پنجه نرم می‌کند و مهم‌ترین مشکل بشریت قلمداد می‌شود.

این کتاب با همین باور غلط و اشتباه فرهنگی، به چالش برخاسته و با ارائهٔ دیدگاه متفاوتیاز رابطه‌ها سخن گفته است.  اینکه عشق و محبت، مهارتی است که باید آموخته شود و خلاصه کردن آن در قالب محدود موضوعی حسی کافی نیست

 در حقیقت، پیرنگ این کتاب با اتکاء به همین جمله شکل گرفته است. مطالب کتاب به‌آرامی و به‌شکل جذاب و مسحورکننده‌ای، ما را به سوی موضوعاتی کلیدی می‌برد که در برقراری روابط مؤثر است و کارایی راهبردی دارد. همهٔ موارد کارکردی و عملی که در ارتباطات اجتماعی ما انسان‌ها دخیل و سهیم هستند، از بحث و مشاجره گرفته تا روابط بسیار صمیمانه و خاص عاشقانه، و حتی موضوعاتی نظیر بخشش و دوستی، مورد کنکاش و ارزیابی فصل‌های بیست‌گانهٔ این کتاب قرار می‌گیرد.

خواندن کتاب رابطه‌ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 همه علاقه‌مندان به کتاب‌های فلسفه و زندگی و موفقیت را به خواندن این کتاب دعوت می‌کنیم.

درباره آلن دوباتن

آلن دوباتن فیلسوف، نویسنده و مجری تلوزیون فرانسوی است که دغدغه‌اش نوشتن درباره زندگی روزمره به شیوه‌ای فلسفی است. او در تمام نوشته‌هایش می‌کوشد فلسفه را وارد زندگی عادی انسان کند. دوباتن آنقدر به این موضوع علاقه دارد که دوره دکتری خود در دانشگاه هاروارد را رها کرد تا درباره فلسفه در زندگی به زبان ساده بنویسد.

مهم‌ترین کتاب‌های آلن دوباتن، تسلی بخشی‌های فلسفه، هنر سیر و سفر و پروست چگونه می‌تواند زندگی شما را دگرگون کند، نام دارند.

بخشی از کتاب رابطه‌ها

گفت‌وگو، معمولا در مرکز یک رابطهٔ موفق قرار دارد، به عبارت بهتر، مبادلهٔ افکار از طریق کلام، قلب طپنده و زندگی‌بخشِ روابط پایا و گرم است. اما فرهنگ ما، اغلب تصویر تحریف‌شده‌ای از این مفهوم ارائه می‌دهد. از ما انتظار می‌رود که طرز فکری بر مبنای مکتب رمانتیک‌ها داشته باشیم، همان فرضیه‌ای که باور دارد دو شریک زندگی به شکل ایده‌آل و غریزی یکدیگر را بدون رد و بدل کردن حتی کلامی به‌خوبی درک می‌کنند و نیازی به گفتگو و مبادلهٔ کلامی نبوده و نخواهد بود و همهٔ گفتگوهائی که بین دو سوی یک رابطه به خوبی و خوشی ختم می‌شود را ناگهانی و اتفاقی می‌دانند. وضع قوانین، تهیهٔ جزوه، تدوین رساله یا برگزاری کلاس دربارهٔ اینکه «چطور با شریک زندگی خود حرف بزنیم» موضوعی سرد، حاشیه‌ای و با آب و تاب یعنی زائد و کمی لوکس به‌نظر می‌رسد.

اما حقیقت این است که کمک و یاری و همراهی‌اش در این زمینه بسیار عادی و طبیعی است. معمولا وقتی که مسائل مهمی مطرح می‌شود، ما اخم کرده و با اوقات تلخی‌سکوت می‌کنیم، در مورد موضوعات حاشیه‌ای صحبت می‌کنیم، یا از موضوع اصلی خارج می‌شویم. یکی از نشانه‌های بسیار بدخیم مشکل ما به هنگام گفتگو و صحبت کردن با کسی که رابطه داریم، تمایل و کشش ما به قهر کردن و قطع رابطه است. در اصل و واقعیت قضیه، قهر کردن و حرکت به سمت کاهش سطح روابط، نوعی خشم و عصبانیت شدید را نمایش می‌دهد که در آن، بروز و ظهور ندادن مسئله‌ای که از آن عصبانی هستیم، به‌عنوان محور قرار گرفته و تمایل زیادی به مکتوم ماندن داریم:

یعنی فرد دو وجه را از کنار کشیدن و دوری کردن یا «قهر کردن» را همزمان دنبال می‌کند، هم در عین ناامیدی می‌خواهد که درک شود و با این‌حال، تصمیم گرفته که مشکل خود را توضیح نداده و موضوع را روشن نکند.

این اتفاق یعنی «قهر کردن» در زندگی ما به کرات و در اغلب اوقات دیده می‌شود، و به ما می‌گوید و در واقع اخطار می‌دهد که بحث و گفتگوی خوب و مناسب در روابط دو سویهٔ زندگی ما، نه تنها ساده و طبیعی نیست، بلکه می‌تواند امری بسیار دشوار، فرساینده و مرکز زایش مشکلات بعدی باشد.